بررسی رابطه‏ی بین خلاقیت با خودکارآمدی رایانه‏ای در دانشجویان کارشناسی رشته‏ی تکنولوژی آموزشی دانشکده‏ی روان‏شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی

فراگیر شدن استفاده از رایانه‏ها، ضرروت توجه به خلاقیت و تأثیر آن بر خودکارآمدی دانشجویان از عوامل مهم در موفقیت دانشجویان و دانش‏آموزان می‏باشد. از این تحقیق بررسی رابطه‏ی بین خلاقیت و خودکارآمدی رایانه‏ای در بین دانشجویان کارشناسی رشته‏ی تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی می‏باشد. جامعه‏ی‏آماری پژوهش، دانشجویان روزانه و شبانه کارشناسی رشته‏ی تکنولوژی‏ آموزشی دانشکده‏ی روان‏شناسی و علوم‏تربیتی دانشگاه علامه‏ طباطبایی می‏باشند که نمونه‏ی آماری پژوهش موردنظر به تعداد 159 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه بودند که با استفاده از روش نمونه‏گیری خوشه‏ای در دسترس انتخاب شدند ابزار مورد استفاده در این تحقیق آزمون خلاقیت عابدی و پرسشنامه‏ی مقیاس خودکارآمدی رایانه‏ای مورفی، کوور و اوون[1] بود که به شیوه‏ی همبستگی اجرا شد. یافته‏های این پژوهش نشان داد که 1. بین خلاقیت و خودکارآمدی رایانه‏ای، رابطه‏ی معنا‏داری وجود دارد؛ 2. بین سیالی و خودکارآمدی رایانه‏ای رابطه‏ی معناداری وجود دارد؛ 3. بین ابتکار و خودکارآمدی رایانه‏ای رابطه معناداری وجود دارد؛ 4. بین انعطاف پذیری و خودکارآمدی رایانه‏ای رابطه‏ معناداری وجود دارد؛ 5. بین بسط و خودکارآمدی رایانه‏ای رابطه‏ی معناداری وجود دارد؛ 6. بین دختران و پسران در مورد میزان رابطه بین خلاقیت و خودکارآمدی رایانه‏ای تفاوت معناداری وجود ندارد؛ 7. میزان این رابطه در دانشجویان ترم‏های بالاتر تحصیلی بیشتر از دانشجویان ترم‏های پایین‏تر است. به طور کلی نتایج این پژوهش در بخش‏های مختلف آن نشان دهنده‏ی رابطه‏ی بالای بین خلاقیت و خودکارآمدی رایانه‏ای بود و همچنین مشاهده شد که در این مورد بین دختران و پسران دانشجو تفاوت معناداری وجود ندارد و همچنین میزان این رابطه در میان دانشجویان ترم‏های هشتم، هفتم و پنجم تحصیلی بالاتر از دانشجویان ترم‏های دوم، سوم و ششم تحصیلی، بود و این یافته‏ها تا حدود زیادی نیز با نتایج سایر پژوهش‏های انجام شده، مطابقت داشت.     [1]. murphy ,cover,owen